WSPÓLNOTA AKADEMICKA

Nazwa: ZDRÓJ WODY ŻYWEJ (Wspólnota dla młodych dorosłych)
pod szyldem RUCHU ŚWIATŁO-ŻYCIE (OAZY)

Opiekun: ks. Radosław Czerwiński

Wiek uczestników: 18-35 lat

Spotkania Wspólnoty - niedziela godz. 17:00 rozpoczynamy Eucharystią w Kościele Parafialnym. Następnie o ok. godz. 18:00 spotykamy się w budynku szkoły katolickiej w sali numer 1.

kontakt: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

telefon: 510 357 100

WIZJA WSPÓLNOTY:

Nazwa zaczerpnięta została z czwartego rozdziału Ewangelii Świętego Jana, gdzie Jezus spotyka się przy studni z Samarytanką. Przy Źródle Jakuba dochodzi do wyjątkowego spotkania, które już na zawsze przemieni tajemniczą nieznajomą. Właśnie do niej Jezus powie: „daj mi pić” – i od tych słów rozpocznie się przemieniający dialog Jezusa z Samarytanką. Rozmowa z Jezusem uwolni i przemieni Jej codzienność. Pragnienia jej serca zostaną zaspokojone wodą, żywą wodą, którą jest sam Jezus.

Pragniemy, aby wspólnota Źródło Wody Żywej była miejscem spotkania z Jezusem, podobnie jak Samarytanka spotkała się z Jezusem przy studni, tak my chcemy się spotykać by we wspólnocie móc nieustannie czerpać ze Źródła, którym jest Jezus Chrystus.

Samarytanka weszła z Jezusem w dialog. Była to bardzo intymna rozmowa, dotykała najgłębszych zakamarków jej serca i całego życia. My także pragniemy we wspólnocie uczyć się dialogu z Jezusem. Naszym pragnieniem jest trwać przed Nim na modlitwie, otwierać swoje serca na Jego obecność i podobnie jak Samarytanka doświadczyć napełnienia „ze źródła tryskającego ku życiu wiecznemu”.

Ostatnie słowa historii z Samarytanka brzmią: „Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu, usłyszeliśmy bowiem na własne uszu i wiemy, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata” – Samarytanka po spotkaniu z Jezusem zaczęła ewangelizować, opowiadać o tym co się wydarzyło w jej życiu, o tym jak Jezus ją przemienił. Jednak nie to świadectwo jest istotą. Niesamowicie poruszają serce słowa tych, którzy po świadectwie kobiety też doświadczyli zbawczej mocy Jezusa.

My także pragniemy po przez świadectwo swojej relacji z Mistrzem przyprowadzać innych do Jezusa, by ludzie żyjący dookoła nas nie tyle żyli naszym świadectwem, co sami mogli otworzyć się na relację z Bogiem.

ZAPROSZENIE:

Jeśli bliski jest ci ten obraz Samarytanki, która siedzi z Jezusem przy studni, to jest to wspólnota właśnie dla Ciebie.

Jeżeli:

- jesteś studentem?

- albo skończyłeś już studia i masz lat 30 albo 35?

-masz w sobie tęsknotę za bliska, osobistą relacją z Jezusem,

- czujesz, że jeszcze Go nie spotkałeś?

- spotkałeś Jezusa, ale pragniesz pogłębić swoją relację z Nim?

- szukasz swojego miejsca w Kościele w którym mógłbyś wzrastać?

- może tak jak Samarytanka, próbowałeś już na wiele sposobów być szczęśliwym w swoim życiu i ciągle towarzyszy Ci duchowa pustka?

Jeżeli choćby na jedno z tych pytań odpowiedziałeś TAK – to jest to miejsce dla CIEBIE.

P.S nawet jeżeli twoje odpowiedzi brzmiały: NIE, NIE WIEM, CIĘŻKO POWIEDZIEĆ – to jest to miejsce dla CIEBIE. Samarytanka też idąc do studni nie wiedziała, kogo spotka i że ten ktoś odmieni jej życie! – czasem warto zaryzykować. Nic nie tracisz a zyskać możesz nieskończenie wiele! Bo Jezus chce ugasić Twoje pragnienie! Pozwól Mu przyjść do Ciebie ze swoją miłością.

CELE WSPÓLNOTY:

Głównym celem wspólnoty jest pogłębienie osobistej relacji z Jezusem. Chcemy budować tą relację na trzech płaszczyznach:

1. Ja - Bóg. Pierwsze miejsce w naszej formacji zajmuje moja osobista relacja z Panem Bogiem, którą kształtujemy po przez modlitwę codzienną. Modlitwa jest miejsce mojego bycia z Bogiem. Staramy się wśród codziennych obowiązków spotykać się z Jezusem by być z Nim, by do Niego mówić a przede wszystkim by Go słuchać.

1. Ja – drugi człowiek. Aby pogłębiać swoja relację z Bogiem potrzebujemy się nawzajem. Dlatego gromadzimy się także na modlitwie wspólnotowej. Przede wszystkim na wspólnej Eucharystii, adoracji, spotkaniu formacyjnym. Jest to czas dzielenia się Słowem Bożym i swoją codziennością.

1. Ja – Ja. Trzecia płaszczyzną jest relacja z samym sobą. Równie ważna co dwie powyższe. Ważne jest byśmy uczyli się także poznawać siebie i odpowiadać sobie na najważniejsze pytania dotyczące nas samych. Kim jestem, co czyni mnie szczęśliwym, do czego Pan Bóg mnie zaprasza, jakie jest moje miejsce w Kościele.