Pewna dziewczyna pisze: Nie lubię chodzić do kościoła, bo tam trzeba stać w miejscu przez całą mszę. Ksiądz przy ołtarzu mówi w każdą niedzielę to samo i w ogóle nic ciekawego się nie dzieje. Ja wolę pojechać do lasu czy na działkę. Tam jest cisza i spokój. Tam sobie odpocznę i nawet się lepiej pomodlę niż w kościele. Przecież Pan Bóg jest wszędzie, więc co to za różnica czy ja się modlę w lesie, czy w kościele?

Żeby zrozumieć, dlaczego musimy chodzić co nidzielę do kościoła, musimy uświadomić sobie to, że wszyscy jesteśmy podatni na chorobę grzechu. Co to za choroba? Kiedyś pewien mały chłopiec postawił bardzo mądre pytanie: Dlaczego tak jest, że na świecie zło jest silniejsze od dobra? I rzeczywiście: złe rzeczy dzieją się szybko i z jakąś wielką siłą, a dobre dokonują się powoli. Na przykład las rośnie dziesiątki, a nawet setki lat, a spłonąć może w kilka godzin. Zło rzeczywiście jest takie szybkie i mocne. I to nie tylko w przyrodzie, ale i w nas. Czy trzeba wysiłku do tego, żeby się np. zdenerwować? Czy potrzeba wysiłku do tego, aby przeklnąć? Nie, do tego nie potrzeba wysiłku. On jest potrzebny wtedy, gdy chcemy się od niego powstrzymać, kiedy chcemy zrobić coś dobrego. Każdy z nas wie, ile trzeba silnej woli do tego, żeby się dobrze uczyć, pomagać innym, zrezygnować z telewizji, lub innych przyjemności i odmówić wieczorną modlitwę. Ktoś powiedział, że przez grzech pierworodny cały świat stał się jak dom, w którym podłoga mocno sie przechyliła. Na dole jest zło, a na górze dobro. Do zła idzie się szybko i bez wysiłku, ku dobru trzeba się mozolnie wspinać. Ktoś inny powiedział, że grzech to taka sytuacja, kiedy diabeł wziął wszystkich ludzi na taką niewidzialną smycz i ciągnie ich do zła. Człowiek wie, że zło jest złem, nawet nie chce go czynić, a jednak jakaś niewidzialna siła pokusy ciągnie go w ten dół zła. Każdy człowiek , choćby nie wiem jak starał się być dobry , zostanie kiedyś dosięgnięty przez śmierć. Dlatego Pismo święte mówi, że wszyscy znajdujemy się w niewoli grzechu i śmierci. Co robić w tej sytuacji? Jakie znaleźć z niej wyjście? W jaki sposób wyzwolić się z grzechu i zła?

Żaden człowiek nie znał odpowiedzi na te pytania, żaden nie był w stanie tego dokonać. Aż dwa tysiące lat temu narodził się KTOŚ , KTO postanowił wyrwać ludzi z tej niewoli, KTO postanowił zerwać tę niewidzialną smycz. Szatan od razu wiedział, że Syn Boży będzie chciał mu odebrać władzę nad ludźmi i dlatego już zaraz po narodzinach w Betlejem chciał Jezusa zgładzić. Wszyscy pamiętamy jak wydano dekret nakazujący zabicie niemowląt, aby zginął także Zbawiciel, ale Dzieciątko Jezus w ramionach Maryji uciekło spod miecza oprawców. Pan Jezus skruszył ścianę grzechu, cierpienia i śmierci i otworzył ludziom bramę świata wolności. Ktoś może jednak powiedzieć: Cóż z tego, że Pan Jezus wyrwał nas z tego wszystkiego, co zniewala człowieka, skoro ja nadal popełniam grzechy, nadal cierpię i jak wszyscy ludzie kiedyś umrę. Nadal żyję na tej "przechylonej podłodze świata", gdzie zło jest na dole, a dobro na górze i to tak bardzo, bardzo wysoko.

Ta wątpliwość jest słuszna. Jezus otworzył nam jedynie bramę do wolności, ale teraz w dużym stopniu zależy od nas, czy przez nią przejdziemy. Ktoś powie: Gdzie szukać tych drzwi wiodących do wolności, jak zerwać uzależnienie od grzechu i zła? Otóż takimi wrotami do świata pokoju i radości jest MSZA ŚWIĘTA. Na każdej Eucharystii ten sam Jezus Chrystus pod postaciami Chleba i Wina składa ofiarę Bogu Ojcu. To znaczy, że niepojętą siłą synowskiej miłości oddaje Siebie Bogu Ojcu. I teraz każdy, kto mocno zjednoczy się z Panem Jezusem zostanie przez Niego niejako zabrany w ten świat wolności. W świat Boga