Grupa dzielenia, czyli jeden z elementów formacji życia chrześcijańskiego
1.Dotychczasowe doświadczenie grupy dzielenia
Podczas Rekolekcji Ewangelizacyjnych (REO) mogliśmy stwierdzić, że cos się w nas zmieniło. Była to zmiana postawy np. wobec Boga, wobec drugiego człowieka, wobec świata, wobec samego siebie itd. To doświadczenie zmiany umożliwiła werbalizacja przeżyć, które wypowiedziane były w grupie dzielenia.

2.Sens grup dzielenia
- dzięki grupie dzielenia lepiej poznajesz samego siebie. Chcąc podzielić się swoimi przeżyciami i doświadczeniami z innymi, musisz wyraźnie określić i nazwać je w sobie. Taką rolę spełnia także spotkanie z bliskim przyjacielem.
- Jezus mocą Ducha Świętego dokonuje przemiany serca ludzkiego. "Gdzie dwóch albo trzech spotyka się w imię Moje, tam Ja jestem pośród nich" /Mt 18,20/. W grupie odkrywamy to, że jesteśmy narzędziami Bożymi, że Pan Bóg mówi do nas poprzez innych; uświadamiamy sobie, że nie jesteśmy zupełnie sami, że jest jeszcze ktoś, kto ma problemy i doświadczenia podobne do naszych własnych. Zbieramy się po to, aby wspólnie podjąć refleksję, jak bardziej żyć po chrześcijańsku.
- dzielenie się w grupie prowadzi ku wspólnocie życia chrześcijańskiego. Chodzi o stworzenie małej grupy osób wzajemnie wspierających i rozumiejących się, której członkowie uczą się skupiać uwagę przede wszystkim na problemach drugiej osoby i patrzeć na świat oczami innego człowieka. Umożliwia to uczenie się zachowania, które służy rozwijaniu wzajemnych stosunków we wspólnocie, takich jak: pogłębianie zrozumienia i poznanie wzajemnego sposobu bycia z ludźmi, swobodniejszego i bardziej odpowiedzialnego okazywania swoich uczuć, gotowości do bardziej przyjaznego kontaktu z drugim człowiekiem i do pozbawionego lęku wchodzenia w relację z ludźmi. Prowadzi to do wytworzenia wspólnoty i uspołecznienia jednostki.
- dzielenie się jest szkołą postaw ( które kształtują się przez naśladownictwo, przeżycia uczuciowe i procesy intelektualne). Słuchając innych osób i wypowiadając się, kształtujemy swoją postawę. Słuchając innych uczysz się także przeżywania i radzenia sobie z problemami. Ułatwia to tobie wypracowanie własnej postawy wobec Boga, ludzi, świata, siebie itd.
- dzielenie się jest szkołą miłości. Ja daję siebie innym i uczę się słuchać innych oraz przyjmować ich takimi, jakimi są.

3.Rodzaj dzielenia się
Dzielenie się może być różnego rodzaju, np. dzielenie się przeżyciami z jakiś rekolekcji, z przeżytego dnia skupienia, dzielenie się na konkretny temat podany przez prowadzącego animatora, dzielenie się życiem.

4.Istotne elementy przy organizowaniu grupy dzielenia
1. Grupa nie może przekraczać 10 osób. Powyżej tej liczby traci się możliwość kontaktu ze wszystkimi na raz i kontakt ten przestaje być kontaktem osobowym. Optymalna liczba osób to 6-7 uczestników. Ważną kwestią jest także dobranie grupy pod względem wiekowym.
2.Ważne jest usadzenie uczestników. Każdy powinien mieć kontakt wzrokowy ze wszystkimi osobami, dlatego najlepszym rozwiązaniem jest siedzenie w kręgu.
3.W grupie wypowiada się każdy uczestnik. Możliwość samodzielnego wypowiadania się rodzi poczucie autentyczności, ta zaś zapewnia poczucie własnej autonomii i tożsamości ( co jest bardzo potrzebne człowiekowi do rozwoju ), a także rodzi poczucie bezpieczeństwa.
4.Nikt z nas nie ma monopolu na prawdę. Prawda jest jedną obiektywną rzeczywistością i każdy z nas dostrzega tylko jej cząstkę. Słuchając dzielenia się innych poznajesz obiektywną prawdę i rozwijasz się.
5.Prowadzący ( specjalnie wyznaczony animator ) grupę dzielenia nie jest nauczycielem, ale bardziej czuwającym nad przebiegiem spotkania. W każdej grupie jest potrzebny ktoś, kto podejmuje działanie grupy. Tym, który zasadniczo prowadzi spotkanie jest Duch Święty!
6.Bardzo ważna jest stałość i systematyczność spotkań grup dzielenia. Formowanie się osobowości jest długim procesem. Nie należy zrażać się niepowodzeniami. Jeżeli jedno, czy kilka spotkań nie było zbyt ciekawych, wcale nie znaczy to, że były niepotrzebne.

5.Zasady dzielenia
1.W czasie spotkania dzielimy się, czyli wypowiadamy tylko i wyłącznie swoje osobiste przeżycia, a nie ogólne stwierdzenia. Każdy człowiek przeżywa daną sytuację subiektywnie, czyli inaczej niż pozostali. Na przeżycia składaja się uczucia, skojarzenia, wspomnienia, postanowienia, konflikty wewnętrzne itd.
2.Wypowiadaj się zawsze w pierwszej osobie liczby pojedynczej "Ja", a nie "My". Wypowiadanie się w pierwszej osobie jest podjęciem odpowiedzialności za wypowiedziane treści i jest zajęciem konkretnej postawy wobec danego tematu dzielenia się. Używaniem słowa "My", czy "powinno się" jest ucieczką od odpowiedzialności i staje się bardziej pouczaniem, a nie dzieleniem się.
3.Nie zachęcaj do dyskusji ani jej nie rozpoczynaj.
4.Nie napominaj siebie i innych, nie wygłaszaj kazań.
5.Nie spiesz się.
6.Nie oceniaj, ani nie pouczaj. Wypowiedź innej osoby nie jest ani dobra, ani zła, jest po prostu jej przeżyciem.
7.Nie musisz ani przyjąć, ani odrzucić innej wypowiedzi. Jest to dla ciebie informacja.
8.Nie chwal i nie pytaj. Jeżeli zadajesz już pytanie, niech będzie ono wyrazem twego zaangażowania się i zainteresowania.
9.Nie potwierdzaj niczego, nie udzielaj rad.
10.Nie przerywaj milczenia, człowiek dzielący się swymi przeżyciami powinien mieć trochę czasu na zastanowienie się.
11.Nie musisz mówić wszystkiego, ale to co mówisz powinno być prawdziwe i według ciebie ważne. Pamiętaj, że to Bóg mówi przez nas i to On wzbudza w nas myśli.
12.Pamiętaj, że stopień szczerości w początkowej fazie istnienia grupy jest w pewnym stopniu ograniczony. Jest to normalne zjawisko rozwoju grupy. Po pewnym czasie osoby coraz więcej i chętniej się otwierają. Pamiętaj, że tak jak tobie, tak i innym nie jest zawsze łatwo powiedzieć wszystko.
13.Możesz i powinieneś mówić o wszystkim w grupie. Pewnien mądry człowiek powiedział, że istnieje znakomite kryterium okreslenie poziomu zaufania w grupie: czy mówi się w niej to, co jej członkowie mówią poza nią ( jeden drugiemu prywatnie, swoim małżonkom, przyjaciołom, rodzinie...)? Na ile to jest możliwe, to, co chcesz powiedzieć, mów w grupie.
14.To, co usłyszy się podczas spotkania, nie wychodzi poza grupę.