O. Gasparad Martin, Zeszyty Odnowy w Duchu Świętym, 6 (67) 2003

Kto to jest charyzmatyk? Przepraszam za stawianie tak prostego pytania, ale wydaje mi się ważne, byśmy wiedzieli, kim jesteśmy, aby nimi być w sposób doskonalszy. Po dwudziestu pięciu latach życia charyzmatycznego potrzeba nam powrócić do źródeł, by odnaleźć naszą pierwotną gorliwość i podsycić płomień naszej wiary. To samo pytanie zadałem pewnej osobie, które odpowiedziała mi: "Wiem, ale kiedy mnie o to pytasz, nie potrafię odpowiedzieć." Dorzuciłem więc: "Czy pomoże ci, jeśli razem posłuchamy słów Jezusa: Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. Chrzest mam przyjąć i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie /Łk 12, 49-50/."
W świetle tych słów charyzmatyk to ktoś, kto otrzymał chrzest w Duchu Świętym i został dotknięty ogniem, który Jezus przyniósł na ziemię. Chrzest w wodzie i w Duchu dał mu nowe życie, uczynił z niego dziecko Boże, uczestnika śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Co wyróżnia charyzmatyka spośród osób ochrzczonych? Charyzmatyk jest ochrzczonym odnowionym, który otrzymał wylanie Ducha Świętego i który prosił, by zostały w nim ożywione dary Ducha Świętego, które otrzymał na Chrzcie św. Wylanie Ducha Świętego lub chrzest w Duchu Świętym to łaska specyficzna dla Odnowy Charyzmatycznej.
Kiedy dziecko jest chrzczone, otrzymuje dary Ducha Św., ale nie mogą się one ujawnić, ponieważ jego życie duchowe nie jest jeszcze przebudzone. To jest powód, dla którego u dziecka nie mogą od razu ujawnić się dary Ducha takie jak: łaska i życie Boże, śpiew w językach, dar proroctwa, słowa poznania i mądrości, być może dar uzdrawiania. Charyzmatyk to ktoś, w kim płonie święty ogień, ponieważ został odnowiony przez Ducha, stając się ochrzczonym świadomym i konsekwentnym.

Aby Duch Święty mógł się ujawnić w osobie ochrzczonej, trzeba usunąć przeszkody, odkryć kim się jest, co się otrzymało i do czego jest się wezwanym. Inaczej mówiąc, aby być prowadzonym przez Ducha Świętego, najpierw trzeba nawrócić się, wyrzec grzechu i zła, przyjąć dary Boże. Nie ma tu nic magicznego. Dar nie jest w pełni darem, jeśli nie jest zauważony i przyjęty. Prezent musi być najpierw rozpakowany. Zatrzymywanie się tylko na wstążkach i opakowaniu nie przynosi wiele korzyści. Seminaria życia w Duchu Świętym pozwalają uświadomić sobie miłość Boga i Jego plan zbawienia dla ludzkości i dla każdego z nas. Na końcu Seminarium jest proponowana modlitwa o wylanie Ducha Świętego i wtedy może On objawić się przez swoje dary i charyzmaty, gdyż duch osoby ochrzczonej jest już otwarty, a jej serce zwraca się ku Panu, naszemu Bogu. W większości przypadków skuteczność modlitwy wylania zależy od postawy zawierzenia Bogu i od przyjęcia bogactw Ducha. Nie należy jednak sądzić, że wylanie Ducha jest jedynym rodzajem objawiania się Jego darów. Dobre rekolekcje mogą dawać podobny rezultat. Nie wszyscy charyzmatycy należą do Odnowy. Kościół w swojej naturze jest charyzmatyczny, podobnie jak jego członkowie. Wystarczy przypomnieć Jana XXIII czy Blaise'a Pascala, tego geniusza, który w nocy 23 listopada 1654r. spotkał Boga i doświadczył, jak dobry jest Pan. Czy też Małą Tereskę Martin, która w dzień Bożego Narodzenia 1886r. otrzymała łaskę porzucenia dzieciństwa, by wejść na swoją małą drogę miłości. Podobnie Andre Frossard, członek Akademii Francuskiej, opisał swoje doświadczenie spotkania z Bogiem w książce: "Bóg istnieje, ja Go spotkałem." Wylanie Ducha Św. Bóg może dać każdemu, obojętnie gdzie i obojętnie kiedy, gdy pojawi się w nim otwartość ducha na przyjęcie darów Ducha, dla budowania Królestwa Bożego. Oczywiście Seminaria Odnowy przygotowują do wylania Ducha Świętego. Ale ten zwyczaj nie jest sakramentem. Aby zostać odnowionym w Duchu, potrzebne są: nawrócenie, odrzucenie ducha tego świata i zła, oraz gotowość pójścia za Jezusem Chrystusem. Bez osobistego nawrócenia zmiany nie będzie lub będzie ona niewielka. Wystarczy jeden rzut oka na Odnowę, by stwierdzić, że charyzmatyk to człowiek ochrzczony świadomy i dumny ze swojego powołania dziecka Bożego, brat Jezusa i członek Kościoła. Jest świadomy darów Ducha Św., wyrzeka się siebie i świata, by powierzyć się Bogu z zaufaniem i pełnić Jego wolę.

Drugie spojrzenie na charyzmatyka pozwala zauważyć, że oprócz tego, że jest świadomy bogactw wynikających z jego Chrztu św., które przyjmuje z radością, jest osobą ochrzczoną logiczną i spójną, tzn. żyje tym, w co wierzy. Postępuje zgodnie z logiką wynikającą z Chrztu św. i jest wierny swojemu Bogu. Stara się możliwie jak najlepiej odpowiedzieć na Boże wezwania, żyje z Jezusem, przez Niego i w Nim, pozwala prowadzić się Duchowi Świętemu (Ga 5, 16). Jak żyć jako osoba ochrzczona? W czasie Chrztu św. zobowiązujemy się, że chcemy wybierać Jezusa każdego dnia i iść za Nim. Kiedyś słyszałem grupę młodych ludzi z zapałem śpiewających: " Chcę iść za Tobą, Jezu, bo Ty jesteś Drogą. Chcę żyć z Tobą, Jezu, bo Ty jesteś Prawdą. Chcę kochać i dawać moje życie, bo Ty stałeś się moim życiem, Ty, który pierwszy mnie umiłowałeś." Charyzmatyk żyje zgodnie ze swoim Chrztem św. Jak w praktyce wyrazić ten wysiłek i wierność Jezusowi? Spośród wielu elementów zatrzymam się na trzech. Po pierwsze, charyzmatyk modli się. Modli się sam i z innymi. Trudno jest dobrze modlić się we wspólnocie, jeśli ktoś nie modli się indywidualnie. Trzeba znaleźć sposób, by codziennie modlić się w domu. Miejsce, czas, długość i metoda modlitwy zależą od osoby. Można modlić się za pomocą gotowych modlitw lub bez nich, po prostu rozmawiając z Bogiem. Modlitwa typowa dla Odnowy ma swoje charakterystyczne cechy. Uwielbienie i modlitwa wstawiennicza są jak dwa wiosła łodzi Kościoła, która płynie po morzu ewangelizacji. Po drugie, charyzmatyk kocha Kościół i przyczynia się od tego, by był on kochany. Odnowa Charyzmatyczna jest w Kościele, a nawet w sercu Kościoła. Kościół jest słaby z powodu słabości swoich członków, ale jest piękny, ponieważ jest ożywiany przez Ducha Świętego, który jest jego duszą. Jak jego Założyciel - Jezus Chrystus - ma słowa życia wiecznego. Kościół wobec ataków świata broni praw człowieka, opierając się na prawie Bożym. Obiecuje wolność, proponuje prawdę, która wyzwala ( J 8,32 ). Jest obrońcą ludzkiego życia na wszystkich jego etapach. I wreszcie po trzecie - charyzmatyk żyje zgodnie ze swoim Chrztem św, angażując swoje życie i charyzmaty w służbę Królestwa Bożego, które ciągle jest budowane i tworzone. Nie mówmy o charyzmatykach, jeśli nie ma charyzmatów!

Charyzmaty są liczne i zróżnicowane. Niektóre są bardziej widzialne niż inne, ale wszystkie są konieczne. Nie należy zazdrościć talentów innym, ale rozpoznać swoje i służyć nimi z pewnością i odwagą dla budowania Królestwa. Każdy z nas może zadać sobie pytanie: Jakie ja otrzymałem charyzmaty i co z nimi robię? Jakie są charyzmaty naszej grupy modlitewnej i jak nimi posługujemy? Jakie są charyzmaty Odnowy i jak nimi służymy w Kościele? Możemy mnożyć te pytania. Przede wszystkim jednak nie należy pominąć pytania: czy jestem ochrzczonym odnowionym, który jest świadomy i konsekwentny w swojej wierze? Czy jesteśmy charyzmatykami świadomymi naszego powołania, żyjącymi i działającymi zgodnie z naszym Chrztem św.? Od odpowiedzi na to pytanie będzie zależała jakość naszej obecności i działania w Kościele. I ostatnie słowo! Często zastanawiamy się, czy motywem wszystkich naszych działań w Odnowie jest wiara? Chrzest jest sakarmentem wiary, a Odnowa Charyzmatyczna jest takim strumieniem wiary, który przepływa przez cały Kościół, odnawiając go. Aby być lepszymi charyzmatykami, musimy zdobyć jasną świadomość i żyć wiarą ochrzczonych, by jeszcze bardziej się oczyszczała i była głoszona wszędzie. Szczęśliwi są ci, którzy otrzymali chrzest ognia, oni nie będą się bali mówić o Bogu. Do takich ubogich należy Królestwo Boże!